Het huis van de familie Frank Merwedeplein, 37 2e
Ter ere van de 90ste geboortedag van Anne Frank is er een website gemaakt waarop het woonhuis van het gezin Frank aan het Merwedeplein online bekeken kan worden. Door middel van 360-graden beelden kunt u virtueel in het huis rondlopen.
Online tentoonstelling
De familie Frank bewoont het huis aan Merwedeplein 37-2 van december 1933 tot juli 1942. Tot het gezin tijdens de Tweede Wereldoorlog gedwongen wordt onder te duiken in het Achterhuis aan de Prinsengracht. In samenwerking met Google heeft de Anne Frank Stichting de online tentoonstelling gemaakt. Via 360-graden beelden, die zijn gemaakt met behulp van Google Street View, kunnen alle vertrekken in de woning bekeken worden. Inclusief de slaapkamer die Anne er met haar zus Margot gedeeld heeft.
Het andere huis van Anne Frank
, Merwedeplein 37 2e et
Voormalige woning van familie aan Merwedeplein wordt in oude staat teruggebracht.
"Kijk, hier zitten twee plankjes los," zegt Henk Schröder als hij hurkt voor een inbouwkast in de eetkamer. Hij wrikt de houten planken uit de vloer en steekt een meetlat in het gat dat vrijkomt. "Moet je kijken hoe diep. Hier kan een mens zich verschuilen."
Het voormalige huis van Anne Frank en haar familie aan het Merwedeplein 37 zit nog vol geheimen. Of het gat in de grond echt is gebruikt als schuilplek, is niet bekend. Misschien was het wel een geheime opslagplaats voor waardevolle spullen. Of gewoon een wijnkelder.
Schröder heeft een ingewikkelde taak. Als projectleider van woningcorporatie Ymere moet de architect zo veel mogelijk details zien te achterhalen van het huis in de Rivierenbuurt waarin de familie Frank van 1933 tot 1942 heeft gewoond. Ymere heeft de woning een maand geleden gekocht en wil die in samenwerking met de Anne Frank Stichting in de oude staat terugbrengen. Vanaf september zal het pand worden verhuurd aan de stichting Amsterdam Vluchtstad, die bedreigde schrijvers selecteert om voor een jaar in het huis te wonen en in vrijheid te schrijven.De woning op de tweede verdieping van het huizenblok aan het Merwedeplein staat leeg. Vier andere huishoudens hebben het pand in de afgelopen decennia bewoond, waaronder een antikraakwacht. Er is het een en ander veranderd, maar niemand heeft er een onherstelbare puinhoop van gemaakt, verzekert Schröder. Op de vloer van de kamers liggen afgescheurde behangsnippers en er zitten scheuren in de muur. Een deel van het huis is een beetje verzakt.De vloer kraakt onder zijn voeten als Schröder van de ene kamer naar de andere loopt. Als een ware detective gaat de architect te werk om details te vinden. Op sommige muren zitten wel zes lagen behang over elkaar geplakt, die hij losweekt om ze afzonderlijk van elkaar te kunnen bestuderen. Met een vergrootglas bekijkt hij de schamele hoeveelheid foto's die bewaard zijn gebleven, in de hoop details te ontdekken van de kleur en het motief van het behang dat er hing toen de familie Frank er woonde.
Met latere bewoners van het huis loopt hij door het pand om zoveel mogelijk informatie in te winnen over vernieuwingen in de afgelopen decennia. Was die deurklink altijd al van metaal, of was er eerst een van hout? En die kast in de woonkamer, wanneer is die gebouwd?
Brief
Een aantal aanwijzingen over de inrichting van de kamers kan hij vinden in citaten uit een brief van Anne aan haar familie in Zwitserland, en uit het boek dat Miep Gies samen met Alison Leslie Gold heeft geschreven over haar herinneringen. Maar veel citaten zijn er niet, ze passen makkelijk op één A4'tje.
Gelukkig heeft de architect verstand van woningen uit de jaren dertig. Van sommige elementen weet hij zeker dat ze er toen nog niet geweest kunnen zijn. Zoals dat metalen aanrechtblad, dat is dus echt 'fout'. "Daar zat granito op," zegt hij met stelligheid. Maar dat plankje aan de muur en die mooie keukenkast, die zijn origineel. “Die heb ik ook in andere huizen gezien in ditzelfde blok.”
Schroder loopt naar het kleine kamertje links naast de keuken. Dit is de slaapkamer geweest van de ouders van Anne.
Jacqueline van Maarsen wist zich te herinneren dat ze nog in het huis is geweest direct nadat de Franks waren vertrokken naar hun onderduikadres aan de Prinsengracht. Volgens haar stonden de rode schoentjes van Anne nog netjes onder het bed toen zij het huis al had verlaten.
Otto Frank was de eerste bewoner was die Merwedeplein 37 2e betrok. Gebouwd in 1931 waren huizen zijn vrij groot en luxueus voor die tijd en waren daarom voor veel Amsterdammers in de crisisperiode van de jaren dertig te duur. Een aantal woningen heeft jaren leeggestaan.
Moeder
Het gezin heeft er niet lang alleen gewoond. De moeder van Edith woonde bij hen in totdat ze stierf in 1942. "Zij was altijd ziekelijk. Ze zat de hele dag op een stoel in de huiskamer naar buiten te kijken," haar kamer met de woonkamer en suite werd de eetkamer.
De woning heeft naast de keuken en badkamer een eetkamer, een woonkamer en twee slaapkamers.
Anne en Margot hadden de grootste slaapkamer, met eigen wastafel.
Margot sliep er op een opklapbed. Anne op een divan.
Stolpersteinverlegung Gretel Bergmann Schule Hamburg
Liebe Freunde der Anne Frank,
Wir, also eine Gruppe von 14 Personen, fuhren am 25.2.15 mit dem Zug nach Amsterdam.
Am 26.2.15 fand dann die mit Aufregung erwartete Stolpersteinverlegung für die Familie Frank statt.
Vor ihrem Wohnhaus am Merwedeplein 37 fanden sich unter anderem Gunther Demnig, Paul de Haan, eine Vertreterin der Stadt Amsterdam, ein Vertreter des Anne Frank Fonds, Herr Jimmink, der Besitzer der Buchhandlung, wo Anne ihr Tagebuch ausgesucht hat, sowie Presseleute ein.
Als Einstieg sangen Isabelle Lohse und Herr Rahn das Lied „Let her go“. Wir spielten bei der Stolpersteinverlegung einige Szenen aus Annes Tagebuch, wo wir in die Rollen von Anne, Margot, Edith, Otto und Hello geschlüpft sind. Während des Rollenspiels verlegte Gunther Demnig die Stolpersteine, die wir mit einem Rosenherz und Kerzen schmückten. Zum Abschluss sangen wir mit allen Anwesenden das Lied „Through my Eyes“ von Chris Foster, das im Radio live übertragen wurde, und es wurden zwei jüdische Gebete für die Familie Frank gesprochen.
Nach der Stolpersteinverlegung hat uns Herr Jimmink in seine Buchhandlung eingeladen. Dort haben wir einen Film über die jüdische Bevölkerung Amsterdams gesehen, später führte uns der Buchhändler Gert-Jan Jimmink zu interessanten Plätzen und Gebäuden um den Merwedeplein