Antisemitisme en Struikelstenen
Video04 mei
Bij de video in de TELEGRAAF
Over de Wijkagent : Er mag weleens een groot compliment gemaakt worden voor de onvermoeibare inzet en betrokkenheid van de (wijk)agenten in de onze Rivierenbuurt ! Wij voelen ons er extra veilig bij: Bedankt mensen!!!
Gert-Jan Jimmink.
Joodse restaurants die worden beklad en een boekhandelaar die van een agent het advies krijgt een 'pro-Joods' bord te verwijderen. Jodenhaat is nog steeds aan de orde van de dag in Nederland. Een bijzonder project vraagt in deze turbulente tijden juist de aandacht voor de Joodse geschiedenis tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Wat is het verhaal achter struikelstenen, hoe troostrijk is het om op deze manier te gedenken? Demnig hoopt met z'n project een blijvend signaal af te geven. Wat wij nu hebben is niet vanzelfsprekend.
Kruispunt
4 nov 2018 23:10 - Seizoen 2018 Afl. 29 - Een steen voor een leven Documentaire over de struikelstenen
Oorspronkelijk heten ze “Stolpersteine” (stolpern betekent struikelen), een initiatief van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Gunter Demnig geeft zo ieder slachtoffer een eigen monument.
Zijn motto is:
'EEN MENS IS PAS VERGETEN ALS ZIJN OF HAAR NAAM VERGETEN IS'.
Kubusvormige betonnen stenen met een messing bovenplaat, met daarin de tekst gegraveerd. De stenen worden geplaatst in het trottoir voor de huizen waaruit de Joden verdreven en vermoord zijn.
Stolpersteine, in het Nederlands Struikelstenen, zijn kleine keien van 10x10x10 centimeter, bedekt met een bronskleurig metalen plaatje. In het plaatje is met eenvoudige letters de volgende tekst geslagen:
– Naam van het slachtoffer – Geboortedatum van het slachtoffer – Datum en plaats van deportatie van het slachtoffer – Datum en plaats waar het slachtoffer is vermoord
Je ziet ze liggen en je buigt even voorover, waardoor je vanzelf al eerbied en respect toont. Men leest de namen het liefst even hardop voor, dan zie je het opeens voor je: een hele jonge familie weggevaagd. Hierdoor krijgen de mensen weer een naam, en de herinnering blijft leven.
De stenen worden gefabriceerd in het atelier van de kunstenaar. Deze stenen worden vervolgens door hemzelf of met de hulp van de jeugd aangebracht in het trottoir voor het huis waar het slachtoffer als laatste heeft gewoond. De stenen worden ook wel eens “Stenen des Aanstoots” genoemd.
Een adres werd vaak bewoond door meerdere mensen…
De meesten hebben geen graf maar op deze manier hebben ze een naam en daardoor blijven zij in herinnering bestaan. Door deze “Struikelstenen” kunnen vragen van kinderen en volgende generaties worden beantwoord en de geschiedenis uitgelegd.
Een wandeling door een doodgewone straat verandert opeens in een reis door de geschiedenis. In Duitsland zijn er inmiddels duizenden geplaatst. Maar ook buiten Duitsland zijn ze nu ook te vinden in Oostenrijk, Hongarije en sinds kort ook in Nederland.
Gunter Demnig heeft tot nu toe zo’n 70.000 stenen in Europa geplaatst.
Gunter en Gert-Jan
Gunter Demnig (Berlijn, 27 oktober 1947) is een Duitse beeldend kunstenaar, die bekend is geworden door zijn actie Stolpersteine.
Zijn leven
Gunter Demnig groeide op in Nauen en Berlijn. In 1967 ging hij kunstpedagogie studeren aan de Hochschule für Bildende Künste in Berlijn. Van 1969 tot 1970 gevolgd door een studie industrieel design. Van 1971 tot 1974 zette hij zijn studie kunstpedagogie voort aan de kunstacademie van Kassel.
In 1974 begon Demnig met de studie vrije kunst aan dezelfde universiteit bij Harry Kramer, die hij vanaf 1977 voor twee jaar opvolgde in de studierichting Planung, Bauleitung und -ausführung in der Denkmalsanierung. Van 1980 tot 1985 was Demnig wetenschappelijk medewerker in de studierichting kunst aan de Universiteit van Kassel.
Vanaf 1985 werkte hij in zijn atelier in Keulen aan meerdere kunstprojecten in samenwerking met onder andere de Moltkerei-Werkstatt en Kunstraum Fuhrwerkswaage en sinds 1994 met het IGNIS-Kulturzentrum.
Van 1996 tot 1999 was het dramatische oratorium “De muren van Jericho” met geluidsbeelden op muziek van Werner Raditschnig in Salzburg (Kollegienkirche), Klagenfurt (Artists House), Český Krumlov (Egon Schiele Art Center), Keulen (Domforum van de Dom van Keulen) , Millstatt (International Music Festival in de kerk) in een enscenering van Herbert Gantschacher, een productie van ARBOS – Society for Music and Drama. Van dit project is ook een live-opname van de Oostenrijkse omroep en een audio-cd (ARBOS 04).
Project Stolpersteine
Um den Stein lesen zu können, muss man sich vor dem Opfer verbeugen (Gunter Demnig)
Zijn bekendste project is evenwel de door hem gestarte actie Stolpersteine (herinneringstekens voor alle slachtoffers van het Nationaalsocialisme).
1990 – Actie in Keulen ter herinnering aan de deportatie van Sinti en Roma
1993 – Ontwerp actie Stolpersteine
1996 en 1997 – Eerste (min of meer illegale) Stolpersteine in Berlijn-Kreuzberg en Keulen
2000 – De officiële start van het Project Stolpersteine
Prijzen en onderscheidingen
– Op 27 januari 2005 werd Gunter Demnig ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van de bevrijding van het Concentratiekamp Auschwitz (1945) in Berlijn onderscheiden met de Obermayer German Jewish Award
– Op 4 oktober 2005 ontving Demnig in de Orangerie van Slot Charlottenburg voor het Project Stolpersteine de hoge Duitse onderscheiding, de Verdienstorden der Bundesrepublik Deutschland.
– Op 20 augustus 2006 ontving Demnig het Alternative Kölner Ehrenbürgerschaft, waarmee hij na pastoor Franz Meurer uit Keulen-Vingst de tweede Kölner is die deze onderscheiding kreeg.
– In 2007 ontving Demnig de Giesberts-Lewin-Preis van de Keulse Gesellschaft für Christlich-Jüdische Zusammenarbeit.
– Op 23 mei 2008 werd Demnig door de Duitse Minister van Binnenlandse Zaken Wolfgang Schäuble en de Minister van Justitie Brigitte Zypries onderscheiden met de benoeming tot ambassadeur voor democratie en tolerantie (Botschafter für Demokratie und Toleranz)
steenlegging voor de familie Frank en Stibbe, Waalstraat 45 HS
Gunter Demnig plaatst in de Waalstraat voor 47 1e een struikelsteen voor Dorus Eduard Stibbe,
geboren Amsterdam 23 juni 1934, zoon van Maurits en Selma Stibbe-Frank, die als enige de oorlog heeft overleefd.
Klik hier voor een verslag van de steenlegging voor de Familie Frank, Merwedeplein 37 2e
