OPEN JOODSE HUIZEN PAPIEREN MONUMENTEN OM VROEGERE JOODSE BEWONERS LEVEND TE HOUDEN
Loop door de Amsterdamse Rivierenbuurt, de Groningse binnenstad, de dorpskern van Meppel, de straten van Hengelo. De huizen in die buurt, die binnenstad, die dorpskern, die straten, zien er nog net zo uit als zeventig jaar geleden. Alleen de bewoners zijn veranderd. Natuurlijk, zo gaat dat met huizen. De een gaat, de ander komt. Zo ging dat ook met die huizen in Amsterdam, Groningen, Meppel, Hengelo en talloze andere steden en dorpen in Nederland in de loop van de Tweede Wereldoorlog. Die huizen, zo'n zesendertigduizend, werden door honderddertigduizend bewoners verlaten. Van hen keerden honderdvierduizend - vaders, moeders, kinderen, grootouders, kleinkinderen - niet naar huis terug. Ze werden vermoord. Omdat het Joden waren. Door die huizen te benoemen komt de Shoah opeens angstwekkend dichtbij. Abstracte geschiedenis van lang geleden en ver weg wordt een concreet verhaal. De Stichting Joodse Huizen wil alle verhalen van ruim 36.000 Joodse huizen in Nederland verzamelen en zichtbaar maken. Het is de bedoeling een papieren monument met verhalen op te richten dat deze Joodse huizen een stem geeft en de herinnering aan de vroegere Joodse bewoners levend houdt. Deze boeken houden deze mensen levend. Na lezing van Joodse Huizen zal een wandeling in die buurten, langs die huizen, nooit meer zijn zoals hij was: onschuldig.
In onze Literaire Salon woonde een familie Frank : Waalstraat 45 HS, Open Joodse Huizen
FAMILIE FRANK : WAALSTRAAT 45 HS EN WAALSTRAAT 47 1E, RIVIERENBUURT AMSTERDAM
DE LITERAIRE SALON VAN BOEKHANDEL JIMMINK.
MET ALLE VERHALEN EN LEZINGEN IN ONZE SALON HOUDEN WE OOK DE FAMILIE FRANK LEVEND!
1 2 3 3
4 3&5
FAMILIE FRANK
Woonde : Waalstraat 45 huis, Amsterdam
1. Izadoris Izaäk Frank
Ooststellingwerf, 30 juni 1876 – Auschwitz, 19 november 1943
Izadoris Izaäk Frank wordt herdacht op een gedenkteken in Noordwolde.
Een beschrijving van dit gedenkteken is te vinden op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.
2. Virginie Frank-Hertog
Meerssen, 12 augustus 1884 – Auschwitz, 19 november 1943
HUN DOCHTER MET HAAR GEZIN
Woonde: Waalstraat 47 I, Amsterdam
Gezin Maurits Meijer Stibbe
3. Selma Stibbe-Frank
Emmen, 2 april 1904 – Bergen-Belsen, 30 april 1945
Van Selma Frank is een getuigschrift bewaard, uitgereikt op 19 februari 1927 door de directie van De Bijenkorf.
Selma Frank was van 15 november 1924 tot 19 februari 1927 als kantoorbediende werkzaam geweest op de afdeling Statistiek.
De directie schrijft in het getuigschrift:
'Zij heeft de haar opgedragen werkzaamheden steeds tot onze tevredenheid verricht, terwijl wij ook op haar gedrag niet de
minste aanmerkingen te maken hadden. Mejuffrouw Frank verlaat onze zaak op eigen verzoek'.
Tevens is bewaard het origineel van haar paspoort. Uit dit document blijkt dat zij getrouwd was met ene Stibbe,
en dat zij een kind had.
Volgens het signalement was haar gelaatsvorm ovaal, had ze bruine ogen en donker bruin haar.
HAAR ECHTGENOOT
4. Maurits (Max) Meijer Stibbe
Zwolle, 25 juli 1886 – Auschwitz, 31 januari 1944
Beroep: Fabrikant
Naaste familie:
Zoon van Eduard Stibbe en Lena Meijers
Broer van Heiman David Stibbe; David Hijman Stibbe en Elly Gabriel Stibbe
Halfbroer van Gabriel Eduard Stibbe; Hartog Eduard Stibbe en Samuel Eduard Stibbe
HUN ZOON
5. Dorus Eduard Stibbe*,
geboren Amsterdam 23 juni 1934, die nog thuis woonde, heeft de oorlog overleefd.
Bron : Digitaal Joods Monument
*Dorus Eduard Stibbe, 23 juni 1934
Tot voor kort wisten we niets over het wel en wee van Dorus, die door zijn moeder tijdig werd ondergebracht en
zo de holocaust overleefde
Hij overleed erg jong op 05 maart 1970, pas 35 jaar oud
Naaste familie:
Biologische zoon van Maurits Meijer (Max) Stibbe en Selma Frank
Pleegzoon van Israel (Ies) Cohen en Rosa Borstrok
Broer van Malka Polak; Private en Malka Cohen
Stolpersteinen voor de familie Frank en Stibbe voor de Literaire Salon van Boekhandel Jimmink
Gert-Jan Jimmink en Herman Hamming wonen om de hoek bij het Merwedeplein,
de plek waar Anne Frank heeft gewoond. Zij zijn trots op de bijzondere buurt waarin
zij wonen en willen de nalatenschap van Anne behouden.