TOESPRAAK OP HET MERWEDEPLEIN 4 MEI 2024

De vraag stellen waarom we herdenken is in feite het herdenken zelf.

Want waarom herdenken we… wat denken we te weten? Waarom herdenken we als er iedereen dag of week of maand wel een moment voorbij komt dat oorlog in ons wakker schut.

Dat kan zijn door een onverwachte Stolperstein op straat, een beeld, een boek of film, door woorden en stemmen die ons waarschuwen en vertellen wat er toen in het verleden kon gebeuren.

Maar nu vandaag in de actualiteit van alle dag houden die dingen ons voor wat er kán gebeuren door uitsluiting en discriminatie.

De Holocaust is en blijft een absoluut dieptepunt in onze geschiedenis. Maar herdenken betekent ook dat we zo’n nieuw dieptepunt koste wat kost moeten voorkomen.

DENKEN EN OVERDENKEN BEGINT BIJ JE ZELF.

Als je in gedachten staat en je voorneemt te strijden tegen respectloosheid en discriminatie!

Laten we ons nog vele jaren BLIJVEN afvragen waarom we herdenken. En laten we ieder jaar opnieuw tot de conclusie komen dat wat we weten NOG STEEDS niet toereikend is.

Oorlogen ZOUDEN ons als MENSEN, MAAR BREDER DE MENSHEID ALS GEHEEL iets hebben moeten leren.

Het is zo teleurstellend dat we niet of nauwelijks iets geleerd hebben.

We herdenken dus omdat het gewoonweg moet noodzakelijk is.

Omdat we onszelf iedere dag, of dan tenminste ieder jaar, weer moeten vertellen dat we morele grenzen moeten trekken!

Niet meelopen, niet mogen toekijken of zwijgen als welke minderheid dan ook wordt gediscrimineerd.

De vraag stellen waarom we moeten herdenken, is al het begin van herdenken. Laten we die vraag dan ook blijven stellen tot we er bij neervallen.

De vrije ruimte wordt met de dag kleiner.

Daarmee wordt een gesprek, dat al ongelofelijk ingewikkeld is bijna onmogelijk.

Geen normaal mens kan zonder emotie naar de verschrikkelijke beelden kijken die we dagelijks zien.

Dan is er het onvermogen van beide partijen om het leed van de ander nog te zien.

De enige hoop op een werkzaam, heilzaam ingrijpen ligt precies in het vermogen om open te staan voor opvattingen van de ander.

Daarin bestaat ook de morele verplichting voor iedereen, die niet direct deel uitmaakt van een conflict om de noodzakelijke vrije ruimte voor dialoog te blijven bevechten.

Met die vaststelling dat we ons moeten blijven gedragen, zijn we er helaas niet…

We hebben ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid om weerbaar te zijn, als maatschappij en als individu, en om elkaar met open vizier, welwillend, maar indien nodig ook corrigerend tegemoet te treden.

Luister naar elkaar.

Gebruik je recht op vrijheid van meningsuiting

ALSJEBLIEFT MET VOLLEDIG RESPECT VOOR WIE JE AANSPREEKT.

Voor iedereen, NU, MORGEN, VOOR ALTIJD:

GERT-JAN JIMMINK 4 MEI 2024