Een vrouw, Irene Nemirovsky

In verhaalvorm wordt het leven beschreven van de succesvolle Franse schrijfster Irène Nemirovsky (1903-1942), die in 1942 werd gedeporteerd naar concentratiekamp Auschwitz vanwege haar Joodse afkomst. Ze groeide op in Kiev en St. Petersburg als enig kind van welgestelde ouders. Na de revolutie verlaten zij in 1918 Rusland en vestigen zich in Parijs, waar Irène gaat studeren aan de Sorbonne. In 1929 wordt haar eerste roman, 'David Golder' gepubliceerd. Zij trouwt in 1930 en krijgt 2 dochters, maar publiceert desondanks met succes 14 boeken tot haar deportatie. De Franse vertaler/redacteur Elisabeth Gille is de jongste dochter van Irène Nemirovsky. Het in de ik-stijl geschreven levensverhaal van haar moeder is nogal afstandelijk, maar geeft een levendig beeld van de hogere kringen in Rusland voor de revolutie. De korte intermezzi over ingrijpende gebeurtenissen in haar eigen leven hebben een effectieve contrastwerking en zijn aangrijpend.